Халықты әлеуметтік қорғау саласында стационарлық жағдайда арнаулы әлеуметтік қызмет көрсету стандарты (Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрінің 2015 жылғы 26 наурыздағы № 165 бұйрығына 1-қосымша) (2022.11.08. берілген өзгерістермен) (күші жойылды)

ҚР Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрінің 2019.13.05. № 238 бұйрығымен әлеуметтік қызмет көрсету стандарты жаңа редакцияда (бұр.ред.қара)

Қазақстан Республикасы

Денсаулық сақтау және

әлеуметтік даму министрінің

2015 жылғы 26 наурыздағы

№ 165 бұйрығына 1-қосымша

ҚР Премьер-Министрінің орынбасары - Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрінің 2023 жылғы 29 маусымдағы № 263 бұйрығымен күші жойылды

Халықты әлеуметтік қорғау саласында стационарлық жағдайда

арнаулы әлеуметтік қызмет көрсету стандарты
(2022.11.08. берілген өзгерістермен)

1-тарау. Жалпы ережелер

ҚР Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрінің 2021.23.12. № 488 бұйрығымен 1-тармақ жаңа редакцияда (бұр.ред.қара)

1. Халықты әлеуметтік қорғау саласында стационарлық жағдайда арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету стандарты (бұдан әрі – Стандарт) «Арнаулы әлеуметтік қызметтер туралы» Қазақстан Республикасы Заңының 8-бабының 2) тармақшасына сәйкес әзірленді.

ҚР Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрінің м.а. 2022.11.08. № 307 бұйрығымен 2-тармақ жаңа редакцияда (бұр.ред.қара)

2. Осы Стандарт стационарлық жағдайда тәулік бойы тұрақты немесе уақытша тұруға арналған, мемлекеттік және мемлекеттік емес меншік нысанында стационарлық үлгідегі ұйымдарда (бұдан әрі – стационарлық үлгідегі ұйымдар) арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсетудің сапасын, көлемін және шарттарын белгілейді, стационарлық үлгідегі ұйымдарға:

1) психоневрологиялық ауытқулары бар үш жастан он сегіз жасқа дейінгі мүгедектігі бар балаларды (бұдан әрі – балалар);

2) тірек-қимыл аппараты бұзылған үш жастан он сегіз жасқа дейінгі мүгедектігі бар балаларды (бұдан әрі – ТҚА бұзылған балалар);

3) психоневрологиялық аурулары бар он сегіз жастан асқан мүгедектігі бар адамдарды (бұдан әрі – он сегіз жастан асқан адамдар);

4) бірінші және екінші топтағы мүгедектігі бар адамдарды (бұдан әрі – мүгедектігі бар адамдар);